
کشف جدید اخترشناسان؛ چرا کهکشانهای کوتوله آندرومدا به سمت ما نشانه رفتهاند؟
این کهکشان بزرگ مارپیچی که شامل یک تریلیون ستاره ، نزدیک به راه شیری است ، دارای گروهی از کهکشان های کوتوله ماه است که رفتار آنها مدل های علمی فعلی را به چالش می کشد.
در حقیقت ، اخترشناسان فهمیدند که تقریباً همه کهکشانهای ماهواره ای در یک طرف خاص آندرومدا. سمت در راه شیری.
به گفته آنها ، یکی از کهکشانهای روشن روشن در اطراف آندرومدا ، که حدود 1.5 میلیون نور از راه شیری است ، تنها در آن طرف است.
دکتر کوسوک جیمی کاند ، از انستیتوی فیزیک و نجوم در دانشگاه دوره های دانشگاه می گوید: “آندرومدا تنها سیستمی است که ما می دانیم و چنین درجه ای از ناسازگاری شدید را نشان می دهد.”
طبق مدل کیهانی استاندارد ، جهان از هاله عظیمی از ماده تاریک تشکیل شده است. کهکشان ها در این اوروها مانند راه شیری و آندرومدا رشد کرده اند و با ادغام با کهکشان های کوتوله کوچکتر تشکیل شده اند.
بنابراین ، انتظار می رود ماهواره های Dousy به طور تصادفی توزیع شوند ، اما آنچه اخترشناسان در اطراف آندرومدا می بینند کاملاً متفاوت است.
تلسکوپ فضایی هابل در اوایل سال تأیید کرد که بسیاری از ماهواره های آندرومدا در اطراف یک ظرف مسطح قرار دارند. مشابه ساختاری که در اطراف راه شیری دیده می شود.
شواهد مرموز در مورد چنین الگویی در کهکشان مجاور دیگری به نام “Canauure” وجود دارد ، اما در مورد کهکشان های دوردست ، اندازه گیری فاصله و موقعیت آن به دلیل ماهواره های کم دشوار است.
اکنون ، محققان دریافتند که طبق مدل های مشترک کیهانی ، که کمتر از 1.5 ٪ هستند ، دستگاه های شبیه سازی جدید کمتر اتفاق می افتد.
اگرچه این ممکن است تصادفی به نظر برسد ، اما ممکن است دانشمندان به یک تصادف ساده تبدیل شود.
اخترشناسان بر این باورند که اگر یک ساختار در جهان به روشی خاص دیده شود ، ممکن است یک دلیل خاص در پشت آن وجود داشته باشد. با این حال ، آنها هنوز توضیحی نهایی برای این پدیده دارند. با این حال ، منشأ آن باید نسبتاً جدید باشد.
دکتر کانیسا می گوید: “این فقط حدس و گمان است ، اما من فکر می کنم دلیل اصلی این تضاد با مدل های کیهانی ، تاریخ بی نظیر جذب چیزها در سیستم آندرومدا است.”
طبق شواهد موجود ، آندرومدا حدود 200 تا سه میلیارد سال پیش کهکشان با اندازه متوسط را به خود جلب کرد.
تلسکوپ فضایی هابل پیش از این موفق به تعیین علائم این ادغام شده بود. در میان ستاره هایی که کهکشان را ترک کردند که بلعیده و باعث انفجار ستاره ها شد.
با این حال ، حتی اگر کهکشانهای کوتوله فعلی بعداً در دایره آندرومدا ترکیب شوند ، آنها هنوز دلیل حضور آنها در سمت راست را توضیح نمی دهند.
نکته جالب این است که کهکشانهای کوتوله خودشان با سرعت و دوره های مختلف سفر می کنند و ممکن است در میلیارد سال آینده متفاوت تر شوند. بنابراین ظاهر فعلی ممکن است فقط یک اتفاق تصادفی باشد ، اما باور کردن این وضعیت دشوار است.
نکته مهم دیگر این است که آیا جاده شیری ، کهکشان ما ، می تواند علت این پدیده باشد؟ دکتر کانیسا پاسخ می دهد که اگر این مورد باشد ، ما باید انتظار داشته باشیم که ماهواره های ما به آندرومدا تمایل داشته باشند ، و این طور نیست. همچنین ، نیروی گرانش بین کهکشان ها برای ایجاد چنین الگویی کافی نیست.
اخترشناسان امیدوارند که از طریق آخرین داده های علمی ، آنها بتوانند حداقل 5 کهکشان ماهواره را با دقت بالا تعیین کنند و زمان ثبات را برای این کنتراست تخمین بزنند.
این زمانی است که مدل کیهانی استاندارد پیش بینی می کند که بسیاری از ماهواره های کوتوله هنوز کشف نشده اند. ماهواره های صنعتی که به دلیل کمبود ستاره و تعداد کمی از ستاره ها ، شناسایی آنها دشوار است.
“اگر ببینیم که فقط کهکشان های ماهواره ای سبک تر در این سبک نامتقارن شرکت می کنند ، سؤالات جدیدی درباره منشأ این پدیده پرسیده می شود.”
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی طبیعت منتشر شد.