درباره خشکی چشم بیشتر بدانیم

به گزارش سایت یستا به نقل از سلامت نیوز، این اختلال زمانی رخ می دهد که به دلایل مختلف میزان اشک کاهش یابد. یا به دلایل مختلف محیطی، بیماری ها، استفاده از برخی داروها و دلایل دیگر، اشک در چشم سریعتر از حد معمول تبخیر می شود.

این بیماری در زنان بیشتر از مردان است.

علائم تشخیصی

شایع ترین علائم تشخیصی سندرم چشم خشک عبارتند از: سوزش، خارش، خشکی، ناراحتی، زخم یا گرد و غبار در چشم، چسبیدن پلک ها، قرمزی چشم و حساسیت چشم به نور، باد یا دود.

احساس ناراحتی و سوزش هنگام نگاه کردن حتی مختصر به تلفن همراه، کامپیوتر، تلویزیون یا مطالعه، احساس مشکل در باز نگه داشتن چشم، احساس ناراحتی و سوزش هنگام استفاده از لنز، تاری دید به خصوص در نور کم، درد در چشم هنگام مطالعه یا کار با موبایل چسبندگی پلک ها یا ترشحات چسبناک به خصوص در صبح و هنگام بیدار شدن از خواب، آبریزش بینی و سردرد از مهم ترین علل خشکی چشم است.

مهمترین عوامل خشکی چشم

به طور کلی هر عاملی که تولید اشک را کاهش دهد یا کیفیت آنها را تغییر دهد می تواند منجر به خشکی چشم شود، اما مهم ترین عواملی که باعث خشکی چشم می شوند عبارتند از:

-افزایش سن: با افزایش سن میزان ترشح لایه آبی اشک کاهش می یابد. علاوه بر این با کاهش درصد سبوم پوست و خشک شدن پوست در افراد مسن، میزان ترشح سبوم در چشم نیز کاهش می یابد و در نتیجه میزان تبخیر لایه آبی افزایش می یابد. کاهش تولید روغن و افزایش تبخیر لایه آبی اشک علت خشکی چشم در اکثر افراد مسن است.

عوامل محیطی: در محیط های گرم و خشک میزان تبخیر لایه آبی اشک افزایش می یابد. قرار گرفتن در معرض بادهای شدید یا هوای سرد و خشک از ارتفاعات نیز می تواند خشکی چشم را بدتر کند. استفاده از وسایل گرمایشی (مانند بخاری و بخاری فضایی) و قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و دود (به ویژه دود سیگار) از دیگر عوامل موثر در تشدید خشکی چشم است.

عملکرد طولانی مدت چشم: پلک زدن متناوب برای پخش لایه اشکی روی چشم ضروری است. علائم خشکی چشم زمانی رخ می دهد که فرد برای مدت طولانی به چیزی خیره شود و پلک نزند (مانند کار با کامپیوتر، خیره شدن به تلویزیون، مطالعه و رانندگی).

داروها: بسیاری از داروها می توانند ترشح اشک را کاهش داده و باعث خشکی چشم شوند که از مهمترین آنها می توان به داروهای ضد فشار خون، داروهای ضد افسردگی، داروهای قلب، آنتی هیستامین ها، قرص های ضد بارداری و بسیاری از قطره های چشمی و غیره اشاره کرد که مخصوصاً برای کسانی است که برای درمان آب سیاه استفاده می شود.
تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی به دلیل تغییر در میزان لیپیدهای لایه اشکی می تواند باعث خشکی چشم شود.

بیماری ها: بیماری های مختلفی مانند اختلال عملکرد تیروئید و برخی بیماری های سیستم ایمنی (مانند بیماری شوگرن و لوپوس) می توانند باعث خشکی چشم شوند.
مشکلات تغذیه ای: کمبود ویتامین A می تواند منجر به موارد شدید و خطرناک خشکی چشم شود.

التهاب لبه پلک ها (بلفاریت): این بیماری با تغییر لیپیدهای لایه اشکی خشکی چشم را تشدید می کند.

بسته نشدن پلک ها: اگر پلک ها به هر دلیلی به درستی بسته نشوند، میزان تبخیر اشک زیاد است و فرد دچار خشکی چشم می شود. پلک زدن کمتر می تواند منجر به تبخیر لایه اشکی و خشکی چشم شود.

در شرایطی مانند مطالعه، کار با کامپیوتر و تلفن همراه، رانندگی یا ابتلا به بیماری پارکینسون، ممکن است فرد کمتر پلک بزند.

استفاده از لنزهای تماسی: استفاده از لنزهای چشمی (لنزهای تماسی) یکی از علل شایع خشکی چشم است. لنزهای تماسی مانند اسفنج، لایه آبی اشک را جذب کرده و باعث بروز این عوارض می شوند. علاوه بر این، استفاده از لنزهای تماسی باعث کاهش حس قرنیه و کاهش پلک زدن می شود و این امر باعث ایجاد مشکل در تولید و توزیع اشک می شود.

درمان خشکی چشم

لازم به ذکر است که مشکلات ناشی از خشکی چشم ممکن است بسیار خفیف یا بسیار شدید باشد. در موارد بسیار خفیف، پیروی از توصیه های کلی پزشک باعث بهبود علائم می شود. اما در موارد شدیدتر، ممکن است به اقدامات درمانی متفاوتی نیاز باشد.